قطعات کنتاکتورها دارای ویژگی‌های مختلفی هستند که در عملکرد و کاربری آن‌ها تأثیرگذارند.

این خصوصیات شامل موارد زیر می‌شوند:

1 – جریان نامی (Rated Current): حداکثر جریانی که یک کنتاکتور به طور مداوم و بدون مشکل می‌تواند تحمل کند. این جریان باید با نیازهای بار متناسب باشد.

2 – تعداد پل‌ها (Number of Poles): تعداد مسیرهای جریان الکتریکی که کنتاکتور قادر به کنترل آن‌ها است. کنتاکتورها معمولاً دارای 1 تا 4 پل هستند.

3 – ولتاژ نامی (Rated Voltage): حداکثر ولتاژی که کنتاکتور می‌تواند به طور مداوم تحمل کند و به طور عملی در مدار کاربری قرار گیرد.

4 – قدرت قطع (Breaking Capacity): حداکثر جریان که کنتاکتور می‌تواند در زمان قطع دائمی برش دهد. این خصوصیت برای اطمینان از ایمنی در صورت قطع اتصال الکتریکی مهم است.

5 – نوع کنتاکت‌ها (Contact Type): کنتاکتورها می‌توانند دارای کنتاکت‌های NO (باز)، NC (بسته) یا میکس (ترکیبی) باشند، که هر کدام ویژگی‌های مختلفی را در تعامل با مدارها و دستگاه‌ها دارند.

6 – توان کنترلی (Control Power): توان مورد نیاز برای کنترل کنتاکتور و باز و بسته کردن آن. این توان معمولاً با ولتاژهای کمتر از ولتاژ کاری کنتاکتور است.