مقره‌های پیچی (Screw Terminals): این نوع مقره‌ها دارای یک پیچ هستند که با دوران دادن پیچ، سیم برق را به سر ترمینال متصل می‌کند. آنها معمولاً در تجهیزات برقی ثابت مانند پنل‌ها و تابلوهای برق استفاده می‌شوند.

مقره‌های انبرداری (Spring Clamp Terminals): در این نوع مقره‌ها، سیم برق با فشار دادن به ترمینال وارد می‌شود و با انبر اتصال می‌یابد. این انواع مقره‌ها برای اتصالات سریع و آسان به کار می‌روند.

مقره‌های لوله‌ای (Wire Ferrules): مقره‌های لوله‌ای یا wire ferrules به عنوان یک حلقه کوچک با انتهای تخت که بر روی سیم برق قرار می‌گیرد و پس از آن به ترمینال متصل می‌شود، عمل می‌کنند. آنها برای جلوگیری از پرزهای سیم و بهبود اتصال برقی استفاده می‌شوند.

مقره‌های فشاری (Crimp Terminals): این نوع مقره‌ها دارای یک بخش فشاری هستند که با فشار دادن به سیم برق، اتصال محکمی ایجاد می‌کنند. آنها معمولاً در اتصالات سیم به کانکتورها و تجهیزات الکترونیکی کاربرد دارند.

مقره‌های پنلی (Panel Mount Terminals): این نوع مقره‌ها برای نصب بر روی پنل‌ها و صفحات ازپشت دستگاه‌های برقی طراحی شده‌اند و اتصالات برقی در داخل دستگاه را به سیم‌ها خارجی متصل می‌کنند.

مقره‌های مینیاتوری (Miniature Terminals): این انواع مقره‌ها ابعاد کوچکتری دارند و در تجهیزات الکترونیکی با اندازه‌های محدود مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مقره‌های توکار (Surface Mount Terminals): این نوع مقره‌ها بر روی سطح مدار چاپی یا PCB نصب می‌شوند و اتصالات سطحی برای قطعات الکترونیکی فراهم می‌کنند.

مقره‌های مخصوصی (Specialized Terminals): برخی مقره‌ها برای نیازهای خاص در صنایع خاصی تولید می‌شوند. مثلاً مقره‌های مخصوص خودروها، مقره‌های توکار برق شهری، و غیره.

هر نوع مقره دارای مزایا و معایب خود است و بسته به نیاز و محیط کاربرد، از یک نوع خاص مقره استفاده می‌شود. انتخاب صحیح مقره‌ها در اتصالات برقی بسیار مهم است تا اتصالات به درستی عمل کنند و مشکلات ناشی از اتصالات نادرست را پیشگیری کنند.