کلیدهای اتوماتیک یا “سوئیچ‌های اتوماتیک”، قطعات مهمی در تجهیزات الکترونیکی هستند که برای کنترل جریان الکتریکی یا باز و بسته کردن مدارها استفاده می‌شوند. این کلیدها دارای خصوصیات مختلفی هستند که به تناسب نیازهای مختلف در طراحی و کاربری تجهیزات الکترونیکی تعیین می‌شوند. بعضی از اصطلاحات و خصوصیات مهم در مورد کلیدهای اتوماتیک عبارتند از:

نوع کارکرد:

سوئیچ باز و بسته (On/Off Switch): برای روشن و خاموش کردن تجهیزات استفاده می‌شود.
سوئیچ تحت فشار (Push Button Switch): با فشار دادن دکمه کلید را فعال یا غیرفعال می‌کند.
تعداد پین‌ها یا کانکتورها: کلیدها می‌توانند دارای تعداد مختلفی پین یا کانکتور باشند که برای اتصال به مدارهای الکترونیکی استفاده می‌شوند.

نوع اتصالات: کلیدها می‌توانند از نوع لحیمی، پیچی، سیمی و… باشند.

ظاهر و ابعاد: اندازه و شکل کلیدها می‌تواند تاثیر زیادی در ظاهر و ابعاد کلی تجهیزات داشته باشد.

نوع عملکرد:

سوئیچ تک‌پل (Single-Pole Switch – SP): یک مسیر جریان دارد.
سوئیچ دوپل (Double-Pole Switch – DP): دو مسیر جریان دارد.
سوئیچ تریپل (Triple-Pole Switch – TP): سه مسیر جریان دارد.
سوئیچ نوری (Optical Switch): با تغییر نور، کلید را فعال یا غیرفعال می‌کند.
جریان و ولتاژ مجاز: هر کلید دارای محدودیت‌هایی برای جریان و ولتاژ است که می‌تواند از آن استفاده شود.

عمر مکانیکی و الکتریکی: این مشخصه نشان‌دهنده تعداد مرتبه‌هایی است که کلید می‌تواند باز و بسته شود تا کارکرد بهینه خود را انجام دهد.

مقاومت در برابر عوامل محیطی: کلیدها ممکن است به آب، گرد و غبار، شوک‌های مکانیکی و… معرض شوند، بنابراین مقاومت در برابر این عوامل مهم است.

سرعت عملکرد: برخی کاربردها نیاز به سوئیچینگ سریع دارند، بنابراین سرعت عملکرد کلید نیز مهم است.

سیستم قفل: برخی کلیدها دارای قفل می‌باشند که جلوی تغییر وضعیت آنها را تا زمانی که قفل باز شود، می‌گیرد.

این تنها بخشی از خصوصیات کلیدهای اتوماتیک در قطعات و تجهیزات الکترونیکی می‌باشد. هر کدام از این خصوصیات بسته به نیازهای خاص دستگاه‌ها و سیستم‌های الکترونیکی متفاوت است.